Joanna Pasieka

Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki

Problematyka konserwacji średniowiecznej bielizny ołtarzowej na przykładzie dwóch obiektów z Muzeum Narodowego w Gdańsku. Nr inw. MNG/SD/371/TH, MNG/SD/398/TH

dyplom

Dwa pluszowe misie z pocz. XX w., własność prywatna

aneks

Konserwacja substratorium i manutergium z przykładem dwóch różnych późnośredniowiecznych haftów oraz pluszowych zabawek z początku xx wieku, wykonana w ramach aneksu do dyplomu, była ciekawym i rozwijającym doświadczeniem. W obu przypadkach konieczne było wypracowanie odpowiednich metod, których celem było ustabilizowanie i zabezpieczenie obiektów w taki sposób, aby przeprowadzone działania oraz wybrane środki nie naruszały ich wartości historycznych i estetycznych. Prowadzone prace przy tak różnych obiektach, to jest delikatnych tkaninach i trójwymiarowych zabawkach wykonanych z różnych materiałów, pozwoliły mi zdobyć cenne doświadczenie niezbędne do dalszej pracy zawodowej.

Ur. 1991. Studia: WKiRDS w ASP w Warszawie (2012–2019). Stypendium Rektora ASP (2013/14 i 2014/15). Zajmuje się konserwacją tkanin zabytkowych, malarstwem oraz tkaniną artystyczną. W dowód uznania dla wieloletniej działalności na rzecz kultury w Czchowie – tj. przekazywania swoich prac artystycznych na aukcje, których celem było zbieranie funduszy na odbudowę miejscowego zamku – otrzymała z okazji jubileuszu XX-lecia Baszta Jazz Festiwalu w 2019 roku pamiątkową nagrodę. Asystent konserwatorski w Pracowni Konserwacji Tkanin Zabytkowych na Zamku Królewskim na Wawelu (od 2020).

Problematyka konserwacji średniowiecznej bielizny ołtarzowej na przykładzie dwóch obiektów z Muzeum Narodowego w Gdańsku. Nr inw. MNG/SD/371/TH, MNG/SD/398/TH

promotor: dr Monika Stachurska

Joanna prezentuje skrajnie różne zabytki – późnośredniowieczną bieliznę ołtarzową (substratorium i manutergium*) i dwa pluszowe misie z początku XX wieku, których konserwację wykonała w ramach swojej pracy magisterskiej. Zestawienie tych obiektów na początku dyplomu było dość przypadkowe, jednak na wystawie stwarza szansę pokazania widzom z jak różnorodnymi dziełami, czynnościami i problemami muszą w swojej praktyce mierzyć się konserwatorzy tkanin.

Joanna swoją pracę wykonała z ogromną starannością, udało Jej się dobrać metody i materiały, dzięki którym delikatne, średniowieczne paramenty zachowały swoją zwiewność i transparentność. Poznała i zrozumiała warsztat średniowiecznego hafciarza i opracowała sposób wykonania wirtualnej rekonstrukcji zniszczonej w 60% dekoracji manutergium. Różne obiekty… różne wyzwania… różne rozwiązania… i niewątpliwie ciekawe doświadczenie na zawodowym starcie.


* Substratorium – parament kładziony na obrusie ołtarzowym pod korporałem; manutergium – ręcznik do wycierania dłoni w trakcie liturgii. Obiekty z Muzeum Narodowego w Gdańsku, pochodzące z wyposażenia ołtarzy gdańskiego kościoła Mariackiego.

Dwa pluszowe misie z pocz. XX w., własność prywatna

promotor: dr hab. Joanna Czernichowska, prof. Uczelni

Joanna ustaliła datowanie, proweniencję i metody wytwarzania pluszowych zabawek. Prace konserwatorskie przy misiach, ograniczone do minimum, koncentrowały się na usunięciu wadliwych reperacji, naprawie systemów mechanicznych oraz opracowaniu bezpiecznej metody oczyszczenia i zabezpieczenia trójwymiarowych zabawek.

Profesjonalizmowi Joanny towarzyszyło czułe podejście, dzięki czemu pluszowe misie przywołują swoje dawne walory estetyczne, zachowując przy tym ślady dziecięcego użytkowania.