Adaptacja zbiorników Starej Gazowni zlokalizowanej na warszawskiej Woli na potrzeby centrum hotelowo-biznesowego

promotor: dr Piotr Kwasieborski, prof. Uczelni

Już na poziomie studiów licencjackich Pani Agnieszka Śmiarowska dała się poznać jako ambitna projektantka, konsekwentnie osiągająca wyznaczone cele. Od początku naszej współpracy Jej projekty charakteryzowały się dyscypliną, sprawnością warsztatową i przemyślanym umiarem użytych środków wyrazu. Dlatego wybór tematu pracy magisterskiej, wymagającej dużego nakładu pracy, zaangażowania oraz taktu wobec zastanej przestrzeni, nie budził moich najmniejszych wątpliwości.

Każda ingerencja w zabytkową tkankę architektoniczną wymaga od projektanta kompetentnych decyzji. W tym wypadku dodatkowym wyzwaniem była skala obiektu. Aby móc rozpocząć projektowanie na poziomie wnętrz, należało wpierw podjąć decyzje urbanistyczne, architektoniczne i konstrukcyjne. Zadanie godne wielobranżowego zespołu projektowego. Autorka przeprowadziła cały proces samodzielnie i świadomie, osiągając przy tym interesujące rezultaty we wszystkich skalach: urbanistycznej, architektonicznej i konstrukcyjnej, wnętrzarskiej i graficznej. Wszystkie wzajemnie uzupełniające się elementy pracy składają się na spójną całość, umiejętnie wpisując się w zastaną tkankę. Projekt z jednej strony czerpie z podpowiedzi zasugerowanych przez architekturę gazowni, z drugiej strony trafnie podkreśla walory tego miejsca.

Obecnie, w środku pandemii, można mieć wątpliwości, czy centrum biznesowo-hotelarskie jest najbardziej pożądanym obiektem w stolicy. Należy jednak przypomnieć, że wybór tematu nastąpił na kilka miesięcy przed jej wybuchem. Autorce należy się uznanie za wytężoną pracę w tym trudnym okresie, kiedy mogła liczyć jedynie na korekty za pomocą poczty elektronicznej. Tym bardziej cieszy osiągnięty rezultat końcowy.

Graficzna wizualizacja 3D układu funkcjonalnego budynku wielopoziomowego

promotor: prof. Piotr Jaworowski

Prezentowana praca aneksowa jest integralną częścią pracy dyplomowej Agnieszki Śmiarowskiej. To przykład znakomicie pomyślanej i zaprojektowanej infografiki. Realizacja jest syntetyczna, np. celowe zróżnicowanie skali pomieszczeń dla ich wizualnej przejrzystości. Starannie przemyślana jest kolorystyka całego opracowania.

„Budynek wygląda jak rozłożony na segmenty »rozciągnięte« w pionie, a matowo-szklana struktura ścian i kopuły stanowi próbę »prześwietlenia budynku«, aby było lepiej widać, co znajduje się w środku. Jest to schemat 3D wszystkich pomieszczeń. Ma się kojarzyć z klockami lego w szklanym naczyniu” (na podstawie sformułowań Autorki zawartych w mailach do promotora aneksu).

Tak przedstawione piętra budynku uzupełnia park wraz z siłownią pod szklaną kopułą i dwupoziomowy parking pod ziemią.