dyplom
aneks
Instalacja oddziałuje na trzech poziomach: audialnym, wizualnym i haptycznym. Doświadczanie faktury futra wywołuje sprzeczne odczucia. Jest przyjemne, lecz odbywa się kosztem innej, niegdyś żywej istoty. Pozwala to na refleksję nad statusem zwierząt w naszej kulturze oraz szerzej – na refleksję nad sytuacją wszystkich podległych i wykorzystywanych. Molowe dźwięki wybrzmiewają wiedzione dłonią widza, tworząc unikalną, efemeryczną kompozycję. Praca bada wpływ dźwięków na samopoczucie – zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Całemu procesowi towarzyszą reakcje awatara na ekranie, obserwatora i uczestnika zdarzenia jednocześnie. Master of reality to przeciwieństwo kogoś, kto potrzebuje non stop korzystać z wyobraźni i wymyślać rzeczy. Będąc master of reality, dajesz sobie radę z rzeczywistością i nie musisz jej zastępować wymyśloną.
Aneks jest refleksją nad ciałem i czasem. Duże przybliżenie sprawia, że faktura i kolory skóry wydają się elementem pejzażu – odciąga to tym samym moment skojarzeniowy.
Ur. 1995. Studia: Wydział Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (I st. 2015–2018, II st. 2018-2020), Sztuki społeczne na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (II st. od 2020), dok pro w Wajda School w Warszawie (od 2020). Dziedziny działalności artystycznej: 3d i technologia wirtualnej rzeczywistości, wideo, fotografia reportażowa, film, dźwięk.
promotor: dr hab. Jakub Wróblewski
Master of reality to doświadczenie taktoaudiowizualne – integruje trzy rodzaje zmysłów: słuch, wzrok i dotyk. Pretekstem do powstania realizacji było zagadnienie subiektywnego odczuwania dźwięku w kontekście kulturowym, krytyczne spojrzenie na budowę systemów rzeczywistości wirtualnej oraz badanie relacji człowieka ze zwierzętami. Obrona dyplomu zbiegła się w czasie z przegłosowaniem przez Sejm zakazu chowu oraz hodowli zwierząt w celach komercyjnych, a w szczególności po to, by pozyskać z nich futra lub inne części ciała. Agata Chodera zaproponowała strategię artystyczną, która stała się swoistym studium interakcji wynikającym z dążenia do budowy autorskich narzędzi. Niezwykle istotne jest zhakowanie systemu VR oraz rezygnacja z jego kluczowej cechy – wizualności. Praca opiera się na wykorzystaniu silnika gamingowego, którego mechanika pozwala młodym artystkom i artystą na nowe obszary eksperymentów i eksploracji możliwych połączeń interakcji, narracji i estetyki. Chodera skraca dystans poznawczy – uczestniczki i uczestnicy mogą pozostać zarówno odbiorcami, jak i użytkownikami zaprojektowanego systemu. Wykorzystanie pozyskanych poprzez open call skór zwierząt tworzy pomnik ludzkiej dominacji w epoce antropocenu. Na powstanie realizacji miał wpływ zespół 3dZwii – w szczególności Andrei Isakov oraz Przemysław Danowski. Kształtujące się systemy procesów dydaktycznych w młodej pracowni nakierowane są na badanie percepcji odbiorcy doświadczenia wirtualnego oraz składowych konstytuujących doświadczenie w tym rodzaje iluzji, ucieleśnienia, propriocepcji, poczucia sprawstwa oraz afordancji.
promotor: prof. Mirosław Bałka
Aneks dyplomowy Agaty Chodery pt. Żdi menja, a ja wernuś dedykowany jest Dziadkowi artystki, którego ciało stało się Podmiotem badań i rozważań na temat kruchości i delikatności życia. Zebrane fragmenty zapisów ciała Dziadka dokonane przez wnuczkę zasługują na szczególną uwagę. Wprawdzie ta relacja rodzinna nie wynika bezpośrednio z zaprezentowanych obrazów wideo, ale sposób skanowania ciała, troska i delikatność filmowania sugerują pewien rodzaj relacji nieobojętnej. Pulsujące, bliskie i delikatne dotykanie ciała wskazuje odbiorcy właściwe zachowanie w przestrzeni.
Uczciwość zapisu przekłada się na uczciwość odbioru i to jest też wartością tej pracy.